Neahttadigisánit

láhppot lea vejolaččat dán sáni hápmi:



presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. láhppon láhppojin
2.p.ent. láhppot láhppojit
3.p.ent. láhppo láhppui
1.p.tot. láhppojetne láhppuime
2.p.tot. láhppobeahtti láhppuide
3.p.tot. láhppoba láhppuiga
1.p.flt. láhppot láhppuimet
2.p.flt. láhppobehtet láhppuidet
3.p.flt. láhppojit láhppojedje
presens nektingsform
láhppo
preteritum nektingsform
láhppon
perf.partisipp
láhppon
Eanet sojahanhámit →

láhppot (verb)

  • gå seg vill
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. láhppon láhppojin
2.p.ent. láhppot láhppojit
3.p.ent. láhppo láhppui
1.p.tot. láhppojetne láhppuime
2.p.tot. láhppobeahtti láhppuide
3.p.tot. láhppoba láhppuiga
1.p.flt. láhppot láhppuimet
2.p.flt. láhppobehtet láhppuidet
3.p.flt. láhppojit láhppojedje
presens nektingsform
láhppo
preteritum nektingsform
láhppon
perf.partisipp
láhppon
Eanet sojahanhámit →
láhppot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • láhppot verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
  • láhppot verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • láhppot verb intransitiv infinitiv
  • láhppot verb intransitiv


Der/h (verb)

Der/h
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens nektingsform
  • avledning: -h verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb transitiv imperativ nektingsform


Der/d (verb)

Der/d
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. láhpán láhppen
2.p.ent. láhpát láhppet
3.p.ent. láhppá láhpii
1.p.tot. láhppe láhpiime
2.p.tot. láhppibeahtti láhpiide
3.p.tot. láhppiba láhpiiga
1.p.flt. láhppit láhpiimet
2.p.flt. láhppibehtet láhpiidet
3.p.flt. láhppet láhppe
presens nektingsform
láhpe
preteritum nektingsform
láhppán
perf.partisipp
láhppán
Eanet sojahanhámit →

láhppit (verb)

  • (miste, med mulighet for at det kan finnes igjen) (verb) miste
    Gávdnen gahpira maid ledjen láhppán.
    Jeg fant lua som jeg hadde mistet.
  • (om horn, eller strikking) (verb) felle
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. láhpán láhppen
2.p.ent. láhpát láhppet
3.p.ent. láhppá láhpii
1.p.tot. láhppe láhpiime
2.p.tot. láhppibeahtti láhpiide
3.p.tot. láhppiba láhpiiga
1.p.flt. láhppit láhpiimet
2.p.flt. láhppibehtet láhpiidet
3.p.flt. láhppet láhppe
presens nektingsform
láhpe
preteritum nektingsform
láhppán
perf.partisipp
láhppán
Eanet sojahanhámit →
láhppit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • láhppit verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • láhppit verb transitiv


Der/PassS (verb)

Der/PassS
  • passiv verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
  • passiv verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • passiv verb intransitiv infinitiv
  • passiv verb intransitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

Váldde oktavuođa

Váldde oktavuođa

láhppot lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
  • avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -d verb imperativ nektingsform
Der/h
  • avledning: -h verb transitiv indikativ presens nektingsform
  • avledning: -h verb transitiv imperativ 2.p.ent.
  • avledning: -h verb transitiv imperativ nektingsform
Der/PassS
  • passiv verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
  • passiv verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • passiv verb intransitiv infinitiv
  • passiv verb intransitiv
láhppit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • láhppit verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • láhppit verb transitiv
láhppohit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • láhppohit verb transitiv indikativ presens nektingsform
láhppot Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • láhppot verb intransitiv indikativ presens 2.p.ent.
  • láhppot verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • láhppot verb intransitiv infinitiv
  • láhppot verb intransitiv
láhppu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • láhppu subst. ent. nominativ poss. 2.p.ent.