verb Imp
joik
verb indikativ presens
joiker
verb indikativ preteritum
joiket

joike (verb)

verb Imp
joik
verb indikativ presens
joiker
verb indikativ preteritum
joiket
joike Oza buot hámiid teavsttain →
  • joike verb Imp


joik (subst.)

joik Oza buot hámiid teavsttain →
  • joik subst. Msc ent. ubestemt

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

joik lea vejolaččat dán sáni hápmi:

joik Oza buot hámiid teavsttain →
  • joik subst. Msc ent. ubestemt
joike Oza buot hámiid teavsttain →
  • joike verb Imp