seng (subst.)
- (subst.) seaŋga
-
(ved senga)
(adverb) seaŋgaguoras
- Det var ei bøtte ved senga.
- Seaŋgaguoras lei skállu.
-
(ved senga, bevegelse til)
(adverb) seaŋgagurrii
- Mor henta ei bøtte som hun satte ved senga.
- Eadni vieččai skálu maid seaŋgagurrii bijai.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
seng lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- seng Oza buot hámiid teavsttain →
-
- seng subst. Fem ent. ubestemt
- Seng subst. egennavn