verne (verb)
vern (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vern lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- vern Oza buot hámiid teavsttain →
-
- vern subst. Neu ent. ubestemt
- vern subst. Neu flt. ubestemt
- verne Oza buot hámiid teavsttain →
-
- verne verb Imp