presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčodan gohčodin
2.p.ent. gohčodat gohčodit
3.p.ent. gohčoda gohčodii
1.p.tot. gohčodetne gohčodeimme
2.p.tot. gohčodeahppi gohčodeidde
3.p.tot. gohčodeaba gohčodeigga
1.p.flt. gohčodat
gohčodit
gohčodeimmet
2.p.flt. gohčodehpet gohčodeiddet
3.p.flt. gohčodit gohčodedje
presens nektingsform
gohčot
preteritum nektingsform
gohčodan
perf.partisipp
gohčodan
Eanet sojahanhámit →

gohčodit (verb)

  • (verb) kalle; (verb) betegne
    Mánát mat ledje hávdáduvvon vihatkeahtes eatnamii ja gopmahalle, sin gohčodedje eahpáražžan.
    Barn som ble begravd i uinnviet jord og som spøkte, ble kalt for utburd.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčodan gohčodin
2.p.ent. gohčodat gohčodit
3.p.ent. gohčoda gohčodii
1.p.tot. gohčodetne gohčodeimme
2.p.tot. gohčodeahppi gohčodeidde
3.p.tot. gohčodeaba gohčodeigga
1.p.flt. gohčodat
gohčodit
gohčodeimmet
2.p.flt. gohčodehpet gohčodeiddet
3.p.flt. gohčodit gohčodedje
presens nektingsform
gohčot
preteritum nektingsform
gohčodan
perf.partisipp
gohčodan
Eanet sojahanhámit →
gohčodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohčodit verb transitiv infinitiv
  • gohčodit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gohčodit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • gohčodit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčun gohččon
2.p.ent. gohčut gohččot
3.p.ent. gohčču gohčui
1.p.tot. gohččo gohčuime
2.p.tot. gohččubeahtti gohčuide
3.p.tot. gohččuba gohčuiga
1.p.flt. gohččut gohčuimet
2.p.flt. gohččubehtet gohčuidet
3.p.flt. gohččot gohččo
presens nektingsform
gohčo
preteritum nektingsform
gohččon
perf.partisipp
gohččon
Eanet sojahanhámit →

gohččut (verb)

  • (verb) be; (verb) befale
    Galggat gohččut su viežžat dan.
    Du skal be han hente den.
  • (verb) innkalle
    Mu leat gohččon jearahallamii.
    Jeg er innkalt til intervju.
  • (verb) pålegge
    Guovllustivra lea gohččun siidda ásahit eanet siidaosiid.
    Områdestyret har pålagt siidaen å etablere flere siidaandeler.
presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. gohčun gohččon
2.p.ent. gohčut gohččot
3.p.ent. gohčču gohčui
1.p.tot. gohččo gohčuime
2.p.tot. gohččubeahtti gohčuide
3.p.tot. gohččuba gohčuiga
1.p.flt. gohččut gohčuimet
2.p.flt. gohččubehtet gohčuidet
3.p.flt. gohččot gohččo
presens nektingsform
gohčo
preteritum nektingsform
gohččon
perf.partisipp
gohččon
Eanet sojahanhámit →
gohččut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohččut verb transitiv


Der/d (verb)

Der/d
  • avledning: -d verb infinitiv
  • avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
  • avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gohčodit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/d
  • avledning: -d verb infinitiv
  • avledning: -d verb indikativ presens 1.p.flt.
  • avledning: -d verb indikativ presens 3.p.flt.
  • avledning: -d verb indikativ preteritum 2.p.ent.
gohčodit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohčodit verb transitiv infinitiv
  • gohčodit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • gohčodit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • gohčodit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
gohččut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gohččut verb transitiv