guršu (subst.)
- djupt skar i fjellet
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
guršu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- guršu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- guršu subst. ent. nominativ