ent. flt.
nominativ guršu gurššut
akkusativ gurššu gurššuid
genitiv gurššu gurššuid
illativ guršui gurššuide
lokativ gurššus gurššuin
komitativ gurššuin gurššuiguin
essiv guršun
Eanet sojahanhámit →

guršu (subst.)

  • djupt skar i fjellet
ent. flt.
nominativ guršu gurššut
akkusativ gurššu gurššuid
genitiv gurššu gurššuid
illativ guršui gurššuide
lokativ gurššus gurššuin
komitativ gurššuin gurššuiguin
essiv guršun
Eanet sojahanhámit →
guršu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guršu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

guršu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

guršu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • guršu subst. ent. nominativ