lihkahus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
Eanet sojahanhámit →
Eanet sojahanhámit →
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | lihkahus | lihkahusat |
akkusativ | lihkahusa | lihkahusaid |
genitiv | lihkahusa | lihkahusaid |
illativ | lihkahussii | lihkahusaide |
lokativ | lihkahusas | lihkahusain |
komitativ | lihkahusain | lihkahusaiguin |
essiv | lihkahussan |
lihkahus (subst.)
- (subst.) sinnsbevegelse; (subst.) rørelse; religiøs ekstase
ent. | flt. | |
---|---|---|
nominativ | lihkahus | lihkahusat |
akkusativ | lihkahusa | lihkahusaid |
genitiv | lihkahusa | lihkahusaid |
illativ | lihkahussii | lihkahusaide |
lokativ | lihkahusas | lihkahusain |
komitativ | lihkahusain | lihkahusaiguin |
essiv | lihkahussan |
- lihkahus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkahus subst. ent. nominativ
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | lihkan | lihkken |
2.p.ent. | lihkat | lihkket |
3.p.ent. | lihkká | lihkai |
1.p.tot. | lihkke | lihkaime |
2.p.tot. | lihkkabeahtti | lihkaide |
3.p.tot. | lihkkaba | lihkaiga |
1.p.flt. | lihkkat | lihkaimet |
2.p.flt. | lihkkabehtet | lihkaidet |
3.p.flt. | lihkket | lihkke |
- presens nektingsform
- lihka
- preteritum nektingsform
- lihkkan
- perf.partisipp
- lihkkan
lihkkat (verb)
- bevege seg
- stå opp
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | lihkan | lihkken |
2.p.ent. | lihkat | lihkket |
3.p.ent. | lihkká | lihkai |
1.p.tot. | lihkke | lihkaime |
2.p.tot. | lihkkabeahtti | lihkaide |
3.p.tot. | lihkkaba | lihkaiga |
1.p.flt. | lihkkat | lihkaimet |
2.p.flt. | lihkkabehtet | lihkaidet |
3.p.flt. | lihkket | lihkke |
- presens nektingsform
- lihka
- preteritum nektingsform
- lihkkan
- perf.partisipp
- lihkkan
- lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkkat verb intransitiv
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv imperativ 3.p.ent.
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | lihkahan | lihkahin |
2.p.ent. | lihkahat | lihkahit |
3.p.ent. | lihkaha | lihkahii |
1.p.tot. | lihkahetne | lihkaheimme |
2.p.tot. | lihkaheahppi | lihkaheidde |
3.p.tot. | lihkaheaba | lihkaheigga |
1.p.flt. | lihkahat lihkahit |
lihkaheimmet |
2.p.flt. | lihkahehpet | lihkaheiddet |
3.p.flt. | lihkahit | lihkahedje |
- presens nektingsform
- lihkat
- preteritum nektingsform
- lihkahan
- perf.partisipp
- lihkahan
lihkahit (verb)
-
(transitivt)
(verb) røre;
(verb) bevege
- Mus lei gipsejuvvon nubbi juolgi in ge sáhttán lihkahit dan juolggi.
- Den ene foten min var gipset og jeg kunne ikke bevege den foten.
presens (odne) | preteritum (ikte) | |
---|---|---|
1.p.ent. | lihkahan | lihkahin |
2.p.ent. | lihkahat | lihkahit |
3.p.ent. | lihkaha | lihkahii |
1.p.tot. | lihkahetne | lihkaheimme |
2.p.tot. | lihkaheahppi | lihkaheidde |
3.p.tot. | lihkaheaba | lihkaheigga |
1.p.flt. | lihkahat lihkahit |
lihkaheimmet |
2.p.flt. | lihkahehpet | lihkaheiddet |
3.p.flt. | lihkahit | lihkahedje |
- presens nektingsform
- lihkat
- preteritum nektingsform
- lihkahan
- perf.partisipp
- lihkahan
- lihkahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkahit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
lihkahus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- lihkahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkahit verb transitiv imperativ 3.p.ent.
- lihkahus Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkahus subst. ent. nominativ
- lihkkat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- lihkkat verb intransitiv