presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) morihan morihin
2.p.ent. (don) morihat morihit
3.p.ent. (son) moriha morihii
1.p.tot. (moai) morihetne moriheimme
2.p.tot. (doai) moriheahppi moriheidde
3.p.tot. (soai) moriheaba moriheigga
1.p.flt. (mii) morihat
(mii) morihit
moriheimmet
2.p.flt. (dii) morihehpet moriheiddet
3.p.flt. (sii) morihit morihedje
presens nektingsform
(odne in) morit
preteritum nektingsform
(ikte in) morihan
perf.partisipp
(lean) morihan
imperativ 2.p.ent.
(til en) morit
imperativ 2.p.tot.
(til to) moriheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) morihehket
Eanet sojahanhámit →

morihit (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. (mun) morihan morihin
2.p.ent. (don) morihat morihit
3.p.ent. (son) moriha morihii
1.p.tot. (moai) morihetne moriheimme
2.p.tot. (doai) moriheahppi moriheidde
3.p.tot. (soai) moriheaba moriheigga
1.p.flt. (mii) morihat
(mii) morihit
moriheimmet
2.p.flt. (dii) morihehpet moriheiddet
3.p.flt. (sii) morihit morihedje
presens nektingsform
(odne in) morit
preteritum nektingsform
(ikte in) morihan
perf.partisipp
(lean) morihan
imperativ 2.p.ent.
(til en) morit
imperativ 2.p.tot.
(til to) moriheahkki
imperativ 2.p.flt.
(til flere) morihehket
Eanet sojahanhámit →
morihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • morihit verb intransitiv infinitiv
  • morihit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • morihit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • morihit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

morihit lea vejolaččat dán sáni hápmi:

morihit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • morihit verb intransitiv infinitiv
  • morihit verb intransitiv indikativ presens 1.p.flt.
  • morihit verb intransitiv indikativ presens 3.p.flt.
  • morihit verb intransitiv indikativ preteritum 2.p.ent.