ent. flt.
nominativ riddu rittut
akkusativ rittu rittuid
genitiv rittu rittuid
illativ riddui rittuide
lokativ rittus rittuin
komitativ rittuin rittuiguin
essiv riddun
Eanet sojahanhámit →

riddu (subst.)

ent. flt.
nominativ riddu rittut
akkusativ rittu rittuid
genitiv rittu rittuid
illativ riddui rittuide
lokativ rittus rittuin
komitativ rittuin rittuiguin
essiv riddun
Eanet sojahanhámit →
riddu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • riddu subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

riddu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

riddu Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • riddu subst. ent. nominativ