sojahit (verb)
- (transitiv: å bøye noe) (verb) bøye
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sojahit lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/h
-
- avledning: -h verb transitiv infinitiv
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- avledning: -h verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.
- sodjat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sodjat verb intransitiv
- sojahit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- sojahit verb transitiv infinitiv
- sojahit verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- sojahit verb transitiv indikativ presens 3.p.flt.
- sojahit verb transitiv indikativ preteritum 2.p.ent.