sg. pl.
nominativo áigumuš áigumušat
acusativo áigumuša áigumušaid
genitivo áigumuša áigumušaid
ilativo áigumuššii áigumušaide
locativo áigumušas áigumušain
comitativo áigumušain áigumušaiguin
esivo áigumuššan
Eanet sojahanhámit →

áigumuš (subst.)

sg. pl.
nominativo áigumuš áigumušat
acusativo áigumuša áigumušaid
genitivo áigumuša áigumušaid
ilativo áigumuššii áigumušaide
locativo áigumušas áigumušain
comitativo áigumušain áigumušaiguin
esivo áigumuššan
Eanet sojahanhámit →
áigumuš Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigumuš subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

áigumuš lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/muš Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -muš subst. sg. nominativo
áigumuš Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigumuš subst. sg. nominativo
áigut Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • áigut verb intransitiv
  • áigut verb transitiv