sg. pl.
nominativo ávki ávkkit
acusativo ávkki ávkkiid
genitivo ávkki ávkkiid
ilativo ávkái ávkkiide
locativo ávkkis ávkkiin
comitativo ávkkiin ávkkiiguin
esivo ávkin
Eanet sojahanhámit →

ávki (subst.)

sg. pl.
nominativo ávki ávkkit
acusativo ávkki ávkkiid
genitivo ávkki ávkkiid
ilativo ávkái ávkkiide
locativo ávkkis ávkkiin
comitativo ávkkiin ávkkiiguin
esivo ávkin
Eanet sojahanhámit →
ávki Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ávki subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ávki lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ávki Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ávki subst. sg. nominativo