sg. pl.
nominativo ávnnas ávdnasat
acusativo ávdnasa ávdnasiid
genitivo ávdnasa ávdnasiid
ilativo ávdnasii ávdnasiidda
locativo ávdnasis ávdnasiin
comitativo ávdnasiin ávdnasiiguin
esivo ávnnasin
Eanet sojahanhámit →

ávnnas (subst.)

sg. pl.
nominativo ávnnas ávdnasat
acusativo ávdnasa ávdnasiid
genitivo ávdnasa ávdnasiid
ilativo ávdnasii ávdnasiidda
locativo ávdnasis ávdnasiin
comitativo ávdnasiin ávdnasiiguin
esivo ávnnasin
Eanet sojahanhámit →
ávnnas Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ávnnas subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ávnnas lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ávnnas Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ávnnas subst. sg. nominativo
ávnnastit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ávnnastit verb transitiv imperativo negación
  • ávnnastit verb transitiv imperativo segunda persona singular
  • ávnnastit verb transitiv indicativo presente negación