sg. pl.
nominativo avádat avádagat
acusativo avádaga avádagaid
genitivo avádaga avádagaid
ilativo avádahkii avádagaide
locativo avádagas avádagain
comitativo avádagain avádagaiguin
esivo avádahkan
Eanet sojahanhámit →

avádat (subst.)

sg. pl.
nominativo avádat avádagat
acusativo avádaga avádagaid
genitivo avádaga avádagaid
ilativo avádahkii avádagaide
locativo avádagas avádagain
comitativo avádagain avádagaiguin
esivo avádahkan
Eanet sojahanhámit →
avádat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avádat subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

avádat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

avádat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avádat subst. sg. nominativo