bálvalus (subst.)
- 1. (subst.) servicio
- 2. (subst.) función
- 3. (Al cliente) (subst.) atención
- 4. (subst.) favor
- 5. (Oskkoldat) (subst.) adoración
- 6. (Oskkoldat) (subst.) culto
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
bálvalus lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- bálvalit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- bálvalit verb transitiv imperativo tercera persona singular
- bálvalus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- bálvalus subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English