sg. pl.
nominativo bálvalus bálvalusat
acusativo bálvalusa bálvalusaid
genitivo bálvalusa bálvalusaid
ilativo bálvalussii bálvalusaide
locativo bálvalusas bálvalusain
comitativo bálvalusain bálvalusaiguin
esivo bálvalussan
Eanet sojahanhámit →

bálvalus (subst.)

sg. pl.
nominativo bálvalus bálvalusat
acusativo bálvalusa bálvalusaid
genitivo bálvalusa bálvalusaid
ilativo bálvalussii bálvalusaide
locativo bálvalusas bálvalusain
comitativo bálvalusain bálvalusaiguin
esivo bálvalussan
Eanet sojahanhámit →
bálvalus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bálvalus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bálvalus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bálvalit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bálvalit verb transitiv imperativo tercera persona singular
bálvalus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bálvalus subst. sg. nominativo