sg. pl.
nominativo bealli bealit
acusativo beali beliid
genitivo beali beliid
ilativo beallái beliide
locativo bealis beliin
comitativo beliin beliiguin
esivo beallin
Eanet sojahanhámit →

bealli (subst.)

sg. pl.
nominativo bealli bealit
acusativo beali beliid
genitivo beali beliid
ilativo beallái beliide
locativo bealis beliin
comitativo beliin beliiguin
esivo beallin
Eanet sojahanhámit →
bealli Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bealli subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bealli lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bealli Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • bealli subst. sg. nominativo