beaska (subst.)
- 1. (De piel de reno) (subst.) abrigo
- 2. (De reno) (subst.) piel
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
beaska lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- beaska Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- beaska subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English