sg. pl.
nominativo dárkkuhus dárkkuhusat
acusativo dárkkuhusa dárkkuhusaid
genitivo dárkkuhusa dárkkuhusaid
ilativo dárkkuhussii dárkkuhusaide
locativo dárkkuhusas dárkkuhusain
comitativo dárkkuhusain dárkkuhusaiguin
esivo dárkkuhussan
Eanet sojahanhámit →

dárkkuhus (subst.)

sg. pl.
nominativo dárkkuhus dárkkuhusat
acusativo dárkkuhusa dárkkuhusaid
genitivo dárkkuhusa dárkkuhusaid
ilativo dárkkuhussii dárkkuhusaide
locativo dárkkuhusas dárkkuhusain
comitativo dárkkuhusain dárkkuhusaiguin
esivo dárkkuhussan
Eanet sojahanhámit →
dárkkuhus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • dárkkuhus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

dárkkuhus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -h verb transitiv imperativo tercera persona singular
dárkkuhit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • dárkkuhit verb transitiv imperativo tercera persona singular
dárkkuhus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • dárkkuhus subst. sg. nominativo
dárkut Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • dárkut verb transitiv