sg. pl.
nominativo fuolahus fuolahusat
acusativo fuolahusa fuolahusaid
genitivo fuolahusa fuolahusaid
ilativo fuolahussii fuolahusaide
locativo fuolahusas fuolahusain
comitativo fuolahusain fuolahusaiguin
esivo fuolahussan
Eanet sojahanhámit →

fuolahus (subst.)

sg. pl.
nominativo fuolahus fuolahusat
acusativo fuolahusa fuolahusaid
genitivo fuolahusa fuolahusaid
ilativo fuolahussii fuolahusaide
locativo fuolahusas fuolahusain
comitativo fuolahusain fuolahusaiguin
esivo fuolahussan
Eanet sojahanhámit →
fuolahus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • fuolahus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fuolahus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/h Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • avledning: -h verb transitiv imperativo tercera persona singular
fuolahit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • fuolahit verb transitiv imperativo tercera persona singular
fuolahus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • fuolahus subst. sg. nominativo
fuollat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • fuollat verb transitiv