fuomáš (interj.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
fuomáš lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- fuomášit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- fuomášit verb transitiv imperativo negación
- fuomášit verb transitiv imperativo segunda persona singular
- fuomášit verb transitiv indicativo presente negación
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English