verb indicativo presente primera persona singular
fuomášan
verb indicativo presente segunda persona singular
fuomášat
verb indicativo presente tercera persona singular
fuomáša
verb indicativo presente primera persona dual
fuomášetne
verb indicativo presente segunda persona dual
fuomášeahppi
verb indicativo presente tercera persona dual
fuomášeaba
verb indicativo presente primera persona plural
fuomášat
verb indicativo presente primera persona plural
fuomášit
verb indicativo presente segunda persona plural
fuomášehpet
verb indicativo presente tercera persona plural
fuomášit
verb indicativo pretérito primera persona singular
fuomášin
verb indicativo pretérito segunda persona singular
fuomášit
verb indicativo pretérito tercera persona singular
fuomášii
verb indicativo pretérito primera persona dual
fuomášeimme
verb indicativo pretérito segunda persona dual
fuomášeidde
verb indicativo pretérito tercera persona dual
fuomášeigga
verb indicativo pretérito primera persona plural
fuomášeimmet
verb indicativo pretérito segunda persona plural
fuomášeiddet
verb indicativo pretérito tercera persona plural
fuomášedje
verb kondisjonalis presente primera persona singular
fuomášivččen
verb kondisjonalis presente segunda persona singular
fuomášivččet
verb kondisjonalis presente tercera persona singular
fuomášivččii
verb kondisjonalis presente primera persona dual
fuomášivččiime
verb kondisjonalis presente segunda persona dual
fuomášivččiide
verb kondisjonalis presente tercera persona dual
fuomášivččiiga
verb kondisjonalis presente primera persona plural
fuomášivččiimet
verb kondisjonalis presente segunda persona plural
fuomášivččiidet
verb kondisjonalis presente tercera persona plural
fuomášivčče
verb indicativo presente negación
fuomáš
verb indicativo pretérito negación
fuomášan
verb kondisjonalis presente negación
fuomášivčče
verb perf.participio
fuomášan
verb passiv verb infinitivo
fuomášuvvot
verb imperativo segunda persona singular
fuomáš
verb imperativo segunda persona dual
fuomášeahkki
verb imperativo segunda persona plural
fuomášehket
Eanet sojahanhámit →

fuomáš (interj.)

verb indicativo presente primera persona singular
fuomášan
verb indicativo presente segunda persona singular
fuomášat
verb indicativo presente tercera persona singular
fuomáša
verb indicativo presente primera persona dual
fuomášetne
verb indicativo presente segunda persona dual
fuomášeahppi
verb indicativo presente tercera persona dual
fuomášeaba
verb indicativo presente primera persona plural
fuomášat
verb indicativo presente primera persona plural
fuomášit
verb indicativo presente segunda persona plural
fuomášehpet
verb indicativo presente tercera persona plural
fuomášit
verb indicativo pretérito primera persona singular
fuomášin
verb indicativo pretérito segunda persona singular
fuomášit
verb indicativo pretérito tercera persona singular
fuomášii
verb indicativo pretérito primera persona dual
fuomášeimme
verb indicativo pretérito segunda persona dual
fuomášeidde
verb indicativo pretérito tercera persona dual
fuomášeigga
verb indicativo pretérito primera persona plural
fuomášeimmet
verb indicativo pretérito segunda persona plural
fuomášeiddet
verb indicativo pretérito tercera persona plural
fuomášedje
verb kondisjonalis presente primera persona singular
fuomášivččen
verb kondisjonalis presente segunda persona singular
fuomášivččet
verb kondisjonalis presente tercera persona singular
fuomášivččii
verb kondisjonalis presente primera persona dual
fuomášivččiime
verb kondisjonalis presente segunda persona dual
fuomášivččiide
verb kondisjonalis presente tercera persona dual
fuomášivččiiga
verb kondisjonalis presente primera persona plural
fuomášivččiimet
verb kondisjonalis presente segunda persona plural
fuomášivččiidet
verb kondisjonalis presente tercera persona plural
fuomášivčče
verb indicativo presente negación
fuomáš
verb indicativo pretérito negación
fuomášan
verb kondisjonalis presente negación
fuomášivčče
verb perf.participio
fuomášan
verb passiv verb infinitivo
fuomášuvvot
verb imperativo segunda persona singular
fuomáš
verb imperativo segunda persona dual
fuomášeahkki
verb imperativo segunda persona plural
fuomášehket
Eanet sojahanhámit →

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

fuomáš lea vejolaččat dán sáni hápmi:

fuomášit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • fuomášit verb transitiv imperativo negación
  • fuomášit verb transitiv imperativo segunda persona singular
  • fuomášit verb transitiv indicativo presente negación