guoddu (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
guoddu lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- guoddit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- guoddit verb transitiv imperativo primera persona dual
- guoddu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- guoddu subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English