Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

hommá lea vejolaččat dán sáni hápmi:

hommá Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • hommá subst. sg. acusativo
  • hommá subst. sg. genitivo
  • hommá subst. sg. nominativo
hommát Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • hommát verb intransitiv imperativo negación
  • hommát verb intransitiv imperativo segunda persona singular
  • hommát verb intransitiv indicativo presente negación
  • hommát verb intransitiv indicativo presente tercera persona singular