sg. pl.
nominativo luondu luonddut
acusativo luonddu luondduid
genitivo luonddu luondduid
ilativo lundui luondduide
locativo luonddus luondduin
comitativo luondduin luondduiguin
esivo luondun
Eanet sojahanhámit →

luondu (subst.)

sg. pl.
nominativo luondu luonddut
acusativo luonddu luondduid
genitivo luonddu luondduid
ilativo lundui luondduide
locativo luonddus luondduin
comitativo luondduin luondduiguin
esivo luondun
Eanet sojahanhámit →
luondu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • luondu subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

luondu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

luondu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • luondu subst. sg. nominativo