sg. pl.
nominativo mearkkastat mearkkastagat
acusativo mearkkastaga mearkkastagaid
genitivo mearkkastaga mearkkastagaid
ilativo mearkkastahkii mearkkastagaide
locativo mearkkastagas mearkkastagain
comitativo mearkkastagain mearkkastagaiguin
esivo mearkkastahkan
Eanet sojahanhámit →

mearkkastat (subst.)

sg. pl.
nominativo mearkkastat mearkkastagat
acusativo mearkkastaga mearkkastagaid
genitivo mearkkastaga mearkkastagaid
ilativo mearkkastahkii mearkkastagaide
locativo mearkkastagas mearkkastagain
comitativo mearkkastagain mearkkastagaiguin
esivo mearkkastahkan
Eanet sojahanhámit →
mearkkastat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • mearkkastat subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

mearkkastat lea vejolaččat dán sáni hápmi:

mearka Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • mearka subst. sg. locativo poss. 2.p.ent.
mearkkastat Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • mearkkastat subst. sg. nominativo