sg. pl.
nominativo muohtu muođut
acusativo muođu muođuid
genitivo muođu muođuid
ilativo muhtui muođuide
locativo muođus muođuin
comitativo muođuin muođuiguin
esivo muohtun
Eanet sojahanhámit →

muohtu (subst.)

sg. pl.
nominativo muohtu muođut
acusativo muođu muođuid
genitivo muođu muođuid
ilativo muhtui muođuide
locativo muođus muođuin
comitativo muođuin muođuiguin
esivo muohtun
Eanet sojahanhámit →
muohtu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • muohtu subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

muohtu lea vejolaččat dán sáni hápmi:

muohtu Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • muohtu subst. sg. nominativo