sg. pl.
nominativo náhkki náhkit
acusativo náhki náhkiid
genitivo náhki náhkiid
ilativo náhkkái náhkiide
locativo náhkis náhkiin
comitativo náhkiin náhkiiguin
esivo náhkkin
Eanet sojahanhámit →

náhkki (subst.)

sg. pl.
nominativo náhkki náhkit
acusativo náhki náhkiid
genitivo náhki náhkiid
ilativo náhkkái náhkiide
locativo náhkis náhkiin
comitativo náhkiin náhkiiguin
esivo náhkkin
Eanet sojahanhámit →
náhkki Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • náhkki subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

náhkki lea vejolaččat dán sáni hápmi:

náhkki Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • náhkki subst. sg. nominativo