rádju (subst.)
- 1. (Positiiva mearkkašumiin) (subst.) orden
- 2. (subst.) delimitación
- 3. (subst.) acotación
- 4. (Ekonomiija) (subst.) reserva
- 5. (subst.) dote
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
rádju lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- rádju Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- rádju subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English