sg. pl.
nominativo rádju rájut
acusativo ráju rájuid
genitivo ráju rájuid
ilativo rádjui rájuide
locativo rájus rájuin
comitativo rájuin rájuiguin
esivo rádjun
Eanet sojahanhámit →

rádju (subst.)

sg. pl.
nominativo rádju rájut
acusativo ráju rájuid
genitivo ráju rájuid
ilativo rádjui rájuide
locativo rájus rájuin
comitativo rájuin rájuiguin
esivo rádjun
Eanet sojahanhámit →
rádju Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • rádju subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

rádju lea vejolaččat dán sáni hápmi:

rádju Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • rádju subst. sg. nominativo