sivva (subst.)
- 1. (subst.) razón
- 2. (subst.) motivo
- 3. (subst.) causa
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
sivva lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- sivva Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- sivva subst. sg. nominativo
Davvisámegiella
Norsk
Suomi
English