sg. pl.
nominativo sivva sivat
acusativo siva sivaid
genitivo siva sivaid
ilativo sivvii sivaide
locativo sivas sivain
comitativo sivain sivaiguin
esivo sivvan
Eanet sojahanhámit →

sivva (subst.)

sg. pl.
nominativo sivva sivat
acusativo siva sivaid
genitivo siva sivaid
ilativo sivvii sivaide
locativo sivas sivain
comitativo sivain sivaiguin
esivo sivvan
Eanet sojahanhámit →
sivva Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • sivva subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

sivva lea vejolaččat dán sáni hápmi:

sivva Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • sivva subst. sg. nominativo