sg. pl.
nominativo váldi válddit
váldit
acusativo válddi
váldi
válddiid
váldiid
genitivo válddi
váldi
válddiid
váldiid
ilativo váldái válddiide
váldiide
locativo válddis
váldis
válddiin
váldiin
comitativo válddiin
váldiin
válddiiguin
váldiiguin
esivo váldin
Eanet sojahanhámit →

váldi (subst.)

sg. pl.
nominativo váldi válddit
váldit
acusativo válddi
váldi
válddiid
váldiid
genitivo válddi
váldi
válddiid
váldiid
ilativo váldái válddiide
váldiide
locativo válddis
váldis
válddiin
váldiin
comitativo válddiin
váldiin
válddiiguin
váldiiguin
esivo váldin
Eanet sojahanhámit →
váldi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • váldi subst. sg. acusativo
  • váldi subst. sg. genitivo
  • váldi subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

váldi lea vejolaččat dán sáni hápmi:

váldi Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • váldi subst. sg. acusativo
  • váldi subst. sg. genitivo
  • váldi subst. sg. nominativo
váldit Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • váldit verb transitiv imperativo segunda persona dual
  • váldit verb transitiv pres.participio