sg. pl.
nominativo viiddus viidosat
acusativo viidosa viidosiid
genitivo viidosa viidosiid
ilativo viidosii viidosiidda
locativo viidosis viidosiin
comitativo viidosiin viidosiiguin
esivo viiddusin
Eanet sojahanhámit →

viiddus (subst.)

sg. pl.
nominativo viiddus viidosat
acusativo viidosa viidosiid
genitivo viidosa viidosiid
ilativo viidosii viidosiidda
locativo viidosis viidosiin
comitativo viidosiin viidosiiguin
esivo viiddusin
Eanet sojahanhámit →
viiddus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • viiddus subst. sg. nominativo

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

viiddus lea vejolaččat dán sáni hápmi:

Der/st Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • litt/fort verb indicativo presente negación
viiddus Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • viiddus subst. sg. nominativo
viidut Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • viidut verb intransitiv