vaara (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
vaara lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- vaara Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- vaara subst. yks. nom.
- Vaara subst. erisnimi yks. nom.
- Vaara subst. erisnimi Sem/Geo yks. nom.
- Vaara subst. erisnimi Sem/Human yks. nom.