stige (verb)
-
(bevege seg oppover)
(verb) badjánit;
(verb) goargŋut
- Vi drakk morgenkaffe mens vi så sola stige opp.
- Mii jugadeimmet gáfe, ja geahčaimet go beaivváš badjánii.
- (øke, vokse) (verb) lassánit
- (stige til overflaten) (verb) govdet
stige (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
stige lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- stig Oza buot hámiid teavsttain →
-
- stig adj. Pos flt. Def
- stig adj. Pos flt. ubestemt
- stig adj. Pos ent. Def
- stige Oza buot hámiid teavsttain →
-
- stige subst. Msc ent. ubestemt
- stige Oza buot hámiid teavsttain →
-
- stige verb infinitiv