Giron (subst.)

giron Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • giron subst. ent. nominatiivi

ent. flt.
nominatiivi giron gironat
akkusativ girona gironiid
genetiivi girona gironiid
illatiivi gironii gironiidda
lokatiivi gironis gironiin
komitatiivi gironiin gironiiguin
essiv gironin
Eanet sojahanhámit →

giron (subst.)

ent. flt.
nominatiivi giron gironat
akkusativ girona gironiid
genetiivi girona gironiid
illatiivi gironii gironiidda
lokatiivi gironis gironiin
komitatiivi gironiin gironiiguin
essiv gironin
Eanet sojahanhámit →
giron Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • giron subst. ent. nominatiivi

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

giron lea vejolaččat dán sáni hápmi:

giro Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • giro subst. ent. akkusativ omistusl. 1.p.ent.
  • giro subst. ent. genetiivi omistusl. 1.p.ent.
  • giro subst. ent. nominatiivi omistusl. 1.p.ent.
  • giro subst. essiv
giron Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • giron subst. ent. nominatiivi