diktačálli (subst.)
dikta (subst.)
čállit (verb)
-
1.
(verb) skrive;
(verb) notere
- Don čálát čábbát.
- Du skriver pent.
- Mun čálán dan muitui.
- Jeg legger det på minnet.
- 2. (verb) rispe
- 3. råskjære fisk
čálli (subst.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
diktačálli lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/NomAg
-
- avledet handlernomen subst. ent. akkusativ
- avledet handlernomen subst. ent. genitiv
- avledet handlernomen subst. ent. nominativ
- dikta Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- dikta subst.
- diktačálli Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- diktačálli subst. handlernomen ent. akkusativ
- diktačálli subst. handlernomen ent. genitiv
- diktačálli subst. handlernomen ent. nominativ
- čálli Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čálli subst. handlernomen ent. akkusativ
- čálli subst. handlernomen ent. genitiv
- čálli subst. handlernomen ent. nominativ
- čállit Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- čállit verb transitiv
- čállit verb transitiv pres.partisipp