ent. flt.
nominativ gillár gillárat
akkusativ gillára gilláriid
genitiv gillára gilláriid
illativ gillárii gilláriidda
lokativ gilláris gilláriin
komitativ gilláriin gilláriiguin
essiv gillárin
Eanet sojahanhámit →

gillár (subst.)

  • (fangstredskap) (subst.) felle
    Lea go sáhpán čákŋan gillárii?
    Har musa gått i fella?
ent. flt.
nominativ gillár gillárat
akkusativ gillára gilláriid
genitiv gillára gilláriid
illativ gillárii gilláriidda
lokativ gilláris gilláriin
komitativ gilláriin gilláriiguin
essiv gillárin
Eanet sojahanhámit →
gillár Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gillár subst. ent. nominativ

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

gillár lea vejolaččat dán sáni hápmi:

gillár Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • gillár subst. ent. nominativ