guolbmat (verb)
-
(om månen)
stå opp
- Mánnu guolbmá ja hukse šaldi Karibiameara ala.
- Månen står opp og lager en bru på Karibiasjøen.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
guolbmat lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- guolbmat Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- guolbmat verb intransitiv infinitiv