yks. mon.
nom. ilma ilmat
gen. ilman ilmain
ilmojen
par. ilmaa ilmoja
ine. ilmassa ilmoissa
ill. ilmaan ilmoihin
ela. ilmasta ilmoista
ade. ilmalla ilmoilla
abe. ilmatta ilmoitta
all. ilmalle ilmoille
abl. ilmalta ilmoilta
ess. ilmana ilmoina
tra. ilmaksi ilmoiksi
ins. ilmoin
Eanet sojahanhámit →

ilma (subst.)

yks. mon.
nom. ilma ilmat
gen. ilman ilmain
ilmojen
par. ilmaa ilmoja
ine. ilmassa ilmoissa
ill. ilmaan ilmoihin
ela. ilmasta ilmoista
ade. ilmalla ilmoilla
abe. ilmatta ilmoitta
all. ilmalle ilmoille
abl. ilmalta ilmoilta
ess. ilmana ilmoina
tra. ilmaksi ilmoiksi
ins. ilmoin
Eanet sojahanhámit →
ilma Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ilma subst. yks. nom.
  • Ilma subst. erisnimi yks. nom.
  • Ilma subst. erisnimi Sem/Human yks. nom.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

ilma lea vejolaččat dán sáni hápmi:

ilma Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
  • ilma subst. yks. nom.
  • Ilma subst. erisnimi yks. nom.
  • Ilma subst. erisnimi Sem/Human yks. nom.