ilma (subst.)
- 1. (subst.) dálki
- 2. (subst.) áibmu
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
ilma lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- ilma Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- ilma subst. yks. nom.
- Ilma subst. erisnimi yks. nom.
- Ilma subst. erisnimi Sem/Human yks. nom.