mutta (konj.)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
mutta lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- mutta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mutta konj.
- mutta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- Mutta subst. erisnimi yks. nom.
- Mutta subst. erisnimi Sem/Geo yks. nom.
- Mutta subst. erisnimi Sem/Human yks. nom.
- mutta Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mutta part.
- mä Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- mä pron. pers. sg1. abe.