toivo (subst.)
toivoa (verbi)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
toivo lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- toivo Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- toivo subst. yks. nom.
- Toivo subst. erisnimi mon. nom.
- Toivo subst. erisnimi Sem/Geo mon. nom.
- Toivo subst. erisnimi Sem/Geo yks. nom.
- Toivo subst. erisnimi Sem/Human mon. nom.
- Toivo subst. erisnimi Sem/Human yks. nom.
- Toivo subst. erisnimi yks. nom.
- toivoa Sátnehistorjá → (Ii gávdno teakstakorpus dán gillii)
-
- toivoa verbi akt. imprt. prs. kieltomuoto sg2.
- toivoa verbi akt. imprt. sg2.
- toivoa verbi akt. ind. prs. kieltomuoto