verb Imp
angr
verb indikativ presens
angrer
verb indikativ preteritum
angret

angre (verb)

verb Imp
angr
verb indikativ presens
angrer
verb indikativ preteritum
angret
angre Oza buot hámiid teavsttain →
  • angre verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

angre lea vejolaččat dán sáni hápmi:

angre Oza buot hámiid teavsttain →
  • angre verb infinitiv