anklage (subst.)

anklage Oza buot hámiid teavsttain →
  • anklage subst. Msc ent. ubestemt

verb Imp
anklag
verb indikativ presens
anklager
verb indikativ preteritum
anklaget

anklage (verb)

verb Imp
anklag
verb indikativ presens
anklager
verb indikativ preteritum
anklaget
anklage Oza buot hámiid teavsttain →
  • anklage verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

anklage lea vejolaččat dán sáni hápmi:

anklage Oza buot hámiid teavsttain →
  • anklage subst. Msc ent. ubestemt
anklage Oza buot hámiid teavsttain →
  • anklage verb infinitiv