anklage (subst.)
- 1. (subst.) váidda; (subst.) váidalus; (subst.) guoddalus
- 2. (anklage for noe) (verb) sivahallat
anklage (verb)
- 1. (tiltale) (verb) váidit; (verb) guoddalit; (verb) áššáskuhttit
- 2. (beskylde) (verb) sivahallat
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
anklage lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- anklage Oza buot hámiid teavsttain →
-
- anklage subst. Msc ent. ubestemt
- anklage Oza buot hámiid teavsttain →
-
- anklage verb infinitiv