anledning (subst.)
- (begivenhet) (subst.) dilálašvuohta
- (mulighet) (subst.) liiba
-
(få anledning til)
(verb) beassat
- Og nå får gutten anledning til å tørke svetten og puste ut.
- Ja dál beassá bárdni sihkastit bivastaga ja bosihastit.
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
anledning lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- anledning Oza buot hámiid teavsttain →
-
- anledning subst. Fem ent. ubestemt