verb Imp
arranger
verb indikativ presens
arrangerer
verb indikativ preteritum
arrangerte

arrangere (verb)

verb Imp
arranger
verb indikativ presens
arrangerer
verb indikativ preteritum
arrangerte
arrangere Oza buot hámiid teavsttain →
  • arrangere verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

arrangere lea vejolaččat dán sáni hápmi:

arrangere Oza buot hámiid teavsttain →
  • arrangere verb infinitiv