avvik (subst.)

avvik Oza buot hámiid teavsttain →
  • avvik subst. Neu ent. ubestemt
  • avvik subst. Neu flt. ubestemt

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

avvik lea vejolaččat dán sáni hápmi:

avvik Oza buot hámiid teavsttain →
  • avvik subst. Neu ent. ubestemt
  • avvik subst. Neu flt. ubestemt
avvike Oza buot hámiid teavsttain →
  • avvike verb Imp