verb Imp
bønnfall
verb indikativ presens
bønnfaller
verb indikativ preteritum
bønnfalt

bønnfalle (verb)

verb Imp
bønnfall
verb indikativ presens
bønnfaller
verb indikativ preteritum
bønnfalt
bønnfalle Oza buot hámiid teavsttain →
  • bønnfalle verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bønnfalle lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bønnfalle Oza buot hámiid teavsttain →
  • bønnfalle verb infinitiv