verb Imp
behøv
verb indikativ presens
behøver
verb indikativ preteritum
behøvde

behøve (verb)

verb Imp
behøv
verb indikativ presens
behøver
verb indikativ preteritum
behøvde
behøve Oza buot hámiid teavsttain →
  • behøve verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

behøve lea vejolaččat dán sáni hápmi:

behøve Oza buot hámiid teavsttain →
  • behøve verb infinitiv