verb Imp
bekjenn
verb indikativ presens
bekjenner
verb indikativ preteritum
bekjente

bekjenne (verb)

verb Imp
bekjenn
verb indikativ presens
bekjenner
verb indikativ preteritum
bekjente
bekjenne Oza buot hámiid teavsttain →
  • bekjenne verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bekjenne lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bekjenne Oza buot hámiid teavsttain →
  • bekjenne verb infinitiv