verb Imp
bekjentgjør
verb indikativ presens
bekjentgjør
verb indikativ preteritum
bekjentgjorde

bekjentgjøre (verb)

verb Imp
bekjentgjør
verb indikativ presens
bekjentgjør
verb indikativ preteritum
bekjentgjorde
bekjentgjøre Oza buot hámiid teavsttain →
  • bekjentgjøre verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bekjentgjøre lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bekjentgjøre Oza buot hámiid teavsttain →
  • bekjentgjøre verb infinitiv