beklage (verb)
- 1. (be om unnskyldning) (verb) šállošit
- 2. (uttrykke sin misnøye) (verb) nimmorit; (verb) nimmordit; (verb) váidalit
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
beklage lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- beklage Oza buot hámiid teavsttain →
-
- beklage verb infinitiv