verb Imp
bekreft
verb indikativ presens
bekrefter
verb indikativ preteritum
bekreftet

bekrefte (verb)

verb Imp
bekreft
verb indikativ presens
bekrefter
verb indikativ preteritum
bekreftet
bekrefte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bekrefte verb infinitiv

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

bekrefte lea vejolaččat dán sáni hápmi:

bekrefte Oza buot hámiid teavsttain →
  • bekrefte verb infinitiv